Cechą charakterystyczną jest brak cmentarzysk. Wynika to z przeżywania się tradycji ludności celtyckiej stosującej nieuchwytny obrządek pogrzebowy. Jeden odosobniony grób szkieletowy kultury przeworskiej odkryto w rejonie Kopca Wandy.
W obrębie osad, często w ich wydzielonych częściach, znajdowały się warsztaty rzemieślnicze wytwarzające niezbędne w gospodarstwie przedmioty. W Mogile odkryto ślady produkcji żelaznych narzędzi ciesielskich, kowalskich i rolniczych. Wysoko rozwiniętym rzemiosłem kultury przeworskiej jest garncarstwo. Ze stanowisk w Nowej Hucie i pobliskiej Igołomi znany jest ośrodek produkcji ceramiki. Piece do wypału ceramiki lokalizowano niekiedy w wydzielonych częściach osad (Branice).
W materiałach archeologicznych znajduje odzwierciedlenie wysoki poziom rozwoju, zwłaszcza od końca II w. n.e. Świadczy o tym m.in. szeroki asortyment przedmiotów codziennego użytku kultury przeworskiej (noże, brzytwy, nożyce), uzbrojenia (groty włóczni), ozdób i części stroju (fibule – rodzaj ozdobnych agrafek, sprzączki i metalowe okucia pasów, szklane i bursztynowe paciorki oraz ozdobne, kościane grzebienie). W osadach znajdujemy też przedmioty będące importami z Cesarstwa Rzymskiego.
Czytaj także: